اولین همایش سالانه انجمن علمی رواندرمانی ایران
نخستین همایش سالیانهی انجمن علمی رواندرمانی ایران ۲۵ تا ۲۷ بهمنماه ١٣٩۶ در مرکز اسناد و کتابخانهی ملی ایران برگزار شد. تمرکز این همایش فراز و فرودهایی که در موضوعات مختلف به چشم میخورد بود. این همایش با سخنرانی سخنرانان مدعو، ارائهی مقالات، سمپوزیومهای موضوعی و کارگاههای آموزشی همراه بود. از آنجا که بهبود سلامت روان جامعه در گرو تبادل اندیشه و تجربهی متخصصان مختلف این حوزه است، امید است که این همایش توانسته باشد فضای همدلانه و حرفهایِ موردنیاز برای چنین گفتگوها و تعاملهایی فراهم آورد. دعوت از رواندرمانگرانی معتبر از سایر کشورها، چه حضوری و چه از طریق تلهکنفرانس، شاید بتواند به تنوع بیشتر طیف موجود فعالان این حوزه بیفزاید و نهایتاً به تامل و درک بیشتر مفاهیم مرتبط بیانجامد.
محورهای همایش
همکاران همایش
دکتر عبدالحسین رفعتیان – رییس همایش – روانپزشک و رواندرمانگر
پیام رییس همایش
یکی از مهمترین ویژگیهای رواندرمانیها، به طور کلی، که شامل نظریهها نیز میگردد، تغییرپذیری است. در این زمینه حتمیت وجود ندارد و قرار هم نیست که روزی به یک «حقیقت غایی» برسیم. آنچه ماهیتِ هنر و علمِ رواندرمانی را میسازد، حتم نداشتن است؛ و هر گامی که در این راه بر میداریم، نهتنها ما را به «یک پاسخ» نمیرساند، بلکه با پرسشهای نو و بیشتری روبهرویمان میکند.
زمینه و دامنهی بررسی ما نیز در فرایند رواندرمانی، مانند موضوع این علم/هنر – یعنی انسان – و آنان که قرار است این موضوع را بررسی کنند – باز هم یعنی انسان – قطعیت پیدا نمیکند و پایانی ندارد.
غنای انسان در همین نامتناهی بودن است و شاید تنها ابزار بیان ما است که به کلمات محدود میگردد؛ و ما ناچاریم که در حدود بیان واژهها و معانی آنها – که باز هم با واژهها بیان میگردد – بمانیم: همچون اسیری در قفس که میتواند فراسوی میلههای قفس را ببیند، و فقط ببیند.
امروز همگی جمع هستیم که پرسشهای جدیدی را پیشنهاد کنیم و از پنجرههای بیشتری به آنسوی هر پرسش نگاه کنیم و آنچه نو و دلگرمکننده است حضور آنانی است که تا زمانی نه چندان دور حتی حقِ مطرح کردنِ پرسشهای جدید را برای یکدیگر قائل نبودند. انگار مطرح شدن پرسشهای دیگرانی جز خودِ ما تهدیدکننده و خطرناک بود. چرا؟ شاید چون هر کدام در توهمِ قطعیت و حتمیتِ پاسخهای کوتهبینانه، قفس و فراسوی میلههایاش را از یاد برده بودیم.
با امید به افقها و پنجرههای نو…
دکتر شبنم نوحهسرا – دبیر علمی همایش – روانپزشک و رواندرمانگر.
عضو هیأت علمی دانشگاه علومپزشکی ایران
پیام دبیر علمی همایش
سلام میکنم به همهی اساتید، دانشجویان و علاقمندان حیطهی سلامت روان، روانپزشکی، روانشناسی و رواندرمانی. در پی فرازها و فرودهای همایش بزرگ انجمن رواندرمانی و پس از تبادل موثر و فعال افکار، عقاید و دانستهها پیرامون آن و نیز بازخوردهای صمیمانهی شما، بر خود لازم میدانم مراتب تقدیر و سپاس دوبارهام را تقدیم کنم به همهی شما بزرگواران و دوستداران این عرصه. آشکار است که گفتمان رواندرمانی و سلامت روان، همواره بسیار مسالهبرانگیز است، تفکر و تعمق بسیار میطلبد و اشتیاق فراوان نیز. پر واضح است که همین ویژگیها به همراه فرازها و فرودهایش میتواند سوالات و چالشهای فزایندهای بیافریند و البته رواست که به همهی آنها پرداخته و پاسخ داده شود. همه میدانیم که در طی پیشرفت به سرمنزل مقصود، کم و کاستی فراوان است و محدودیت، بسیار. بیشک، اما، با یاری همدلانهی شما تمامی این کمیها به بیشینه خواهد رسید. امید که کاستیها را بر ما ببخشایید و امید که همایشهای آتیمان پرتکاپو و آرمانی باشد.
دکتر محمدرضا شالبافان، دبیر اجرایی همایش، روانپزشک و رواندرمانگر
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران
اعضای کمیتهی علمی: |
|
دکتر مهرداد افتخار | دکتر والنتین آرتونیان |
دکتر عباس امید | دکتر مرتضی امامی پارسا |
دکتر سپیده حبیب | دکتر سامان توکلی |
دکتر حسن حمیدپور | دکتر مصطفی حمدیه |
دکتر کتایون رازجویان | دکتر فرهاد طارمیان |
دکتر حبیبالله قاسمزاده | دکتر بهروز دولتشاهی |
دکتر هما محمدصادقی | دکتر ناصر گودرزی |
دکتر نهاله مشتاق | دکتر جواد محمودی قرایی |
دکتر شبنم نوحهسرا |