دکتر کیت دابسون؛ معرفی و خلاصه‌ی سخن‌رانی

معرفی

دکتر کیت دابسون استاد روان‌شناسی بالینی در «دانشگاه کَلگَری» کانادا است. پژوهش‌های وی هم بر مدل‌ها و مکانیسم‌های شناختی در افسردگی، و هم بر درمان افسردگی، به ‌ویژه با استفاده از درمان‌های شناختی‌‌ـ ‌رفتاری متمرکز شده است. او در انجام بسیاری مداخلات درمانی افسردگی حاد و هم‌چنین پیش‌‌گیری از افسردگی مشارکت داشته است. تمرکز فعلی کار او بر پیش‌بینی و پیش‌گیری از عود افسردگی است. حاصل پژوهش‌های دکتر دابسون انتشار 280 مقاله و 80 فصل کتاب، 17 کتاب، و تعداد زیادی کنفرانس‌ و کارگاه‌ در بسیاری کشورها بوده است. کتاب‌های اخیر وی عبارت‌اند از: «کاربست مبتنی بر شواهد درمان شناختی‌ـ ‌رفتاری» (2017، با هم‌کاری دبورا دابسون، «انتشارات گیلفورد»)، «رابطه‌ی درمانی در درمان شناختی‌‌ـ ‌رفتاری» (2017، با هم‌کاری ن. کازانتیس و ف. داتیلیو، «انتشارات گیلفورد»)، «دست‌نامه‌ی درمان‌های شناختی‌ـ ‌رفتاری» (ویرایش چهارم) (2019، «انتشارات گیلفورد»).

دکتر دابسون، علاوه بر تحقیقاتی که در زمینه‌ی افسردگی دارد، با سازمان‌های مرتبط با درمان‌های شناختی‌ـ ‌رفتاری نیز هم‌کاری داشته است. وی رییس اسبق «آکادمی درمان شناختی» و «انجمن بین‌المللی روان‌درمانی شناختی»، رییس دوره‌ی قبلی «انجمن درمان‌های شناختی و رفتاری کانادا» بوده و در حال حاضر نیز «رییس کنفدراسیون جهانی درمان‌های شناختی و رفتاری» است. از بین جوایز او، می‌توان به دریافت جایزه‌ی «انجمن روان‌شناسی کانادا» برای خدمات ارزنده‌ی وی به حرفه‌ی روان‌شناسی، «جایزه‌ی دانِلد اُ. هِب» برای خدمات ارزنده‌ی او به علم روان‌شناسی، «جایزه‌ی انجمن روان‌شناسی کانادا» برای خدمات ارزنده‌ی وی در ارتقای بین‌المللی روان‌شناسی اشاره کرد.

.

خلاصه‌ی سخن‌رانی

«رابطه در درمان شناختی‌ـ رفتاری: عاملی مهم برای تغییر مؤثر»

روان‌درمانی تعاملی پیچیده بین عوامل رابطه‌ای و فنون و روش‌های درمانی ویژه‌ است. به عوامل رابطه‌ای روان‌درمانی گاهی عوامل ژنریک یا «غیراختصاصی» گفته می‌شود، اما در واقع، می‌توان آن‌ها را مشخص کرد، و در درمان شناختی‌ـ ‌رفتاری به‌ شکلی فزاینده کمّی‌سازی و ارزیابی شده‌اند.

در این سخن‌رانی، تعدادی از سازه‌های رابطه‌ای اصلی‌ که تأثیرشان بر نتایج درمان شناختی‌ـ ‌رفتاری شناخته شده است، تعریف و مرور خواهند شد. این سازه‌ها شامل مشارکت، تجربه‌گرایی و گفت‌وگوی سقراطی است. راه‌بُردهای بهینه‌سازی این سازه‌ها در بافتار درمان شناختی‌ـ ‌رفتاری نیز مورد بحث‌ قرار خواهد گرفت